BEOGRAD: Ove godine Brankovo kolo svečano obeležava 165. godišnjicu objavljivanja prve knjige pesama Branka Radičevića u Beču, pored ostalog i osobenim stvaralačkim poduhvatom — Antologijom srpske poezije (1847—2000) autora Nenada Grujičića, koja je u petak, 12. oktobra, predstavljena u Rimskoj dvorani Biblioteke grada Beograda.
Antologija srpske poezije, kao što je i u naslovu istaknuto, obuhvata period od 1847. do 2000. godine, počinje stihovima Branka Radičevića, a završava se poezijom Dejana Aleksića.
Imena pesnika se nižu hronološkim redom, po godinama rođenja (i smrti), sa vrlo efektnim likovnim dodatkom – portretima pesnika u uglu knjige, lišeni bilo kakvog teorijskog i istorijsko-književnog svrstavanja u razna doba, pravce i –izme.
O antologiji su govorili kritičari Dragoljub Stojadinović, Slavica Garonja Radovanac i Marija Sloboda. Pesme iz antologije kazivali su dramski umetnici Ružica Sokić, Verica Nikolić i Boško Petrov. Svoje pesme iz antologije govorili su pesnici Slobodan Rakitić, Krstivoje Ilić, Duško Novaković i Milena Marković.
Slavica Garonja Radovanac je istakla značaj velikog prisustva žena pesnikinja u antologiji, tako da one prvi put, ravnomerno i sistematski, učestvuju u jednom antologijskom preseku srpskog pesništva. U knjizi tako, uz jedinu dosad poznatu i priznatu Milicu Stojadinović Srpkinju iz 19. veka, nailazimo i mnoge druge pesnikinje, i na one za koje jedva da smo čuli, a bile su i te kako prisutne i popularne u svom vremenu .
Reči kojima se Antologija završava najbolje ilustruju odnos autora prema poeziji i izboru koji je načinio: „Sve što se pojavilo kao reč u najviše značenja, kao istinska poezija bez sumnje u povod nastanka, sve što poseduje otisak originalnog i neponovljivog, pevanog i doživljenog, sve što je najavilo neuništivi prosev duha u maternjem jeziku i ostvarilo se kao mera talenta u erosu pevanja, stalo je i pristalo u ovu antologiju.“
Autor: Redakcija
Datum: 15, 10, 2012.